رسوایی اخلاقی،یک فوتبالیست رانابودکرد

وقتی بعضی آقایان می‌گویند فوتبال دیگر پاک نیست، راست می‌گویند. متاسفانه مسائل غیر اخلاقی روز به روز در فوتبال ما ...

وقتی بعضی آقایان می‌گویند فوتبال دیگر پاک نیست، راست می‌گویند. متاسفانه مسائل غیر اخلاقی روز به روز در فوتبال ما چهره بدتری به خود می‌گیرد و متاسفانه هر روز خبری به دستمان می‌رسد که گواهی خوب برای اثبات ناپاکی‌های فوتبال است.

به گزارش خبرگزاری ورزش ایران ، یکی از همان فوتبالیست‌هایی که در اوایل ظهورش همه او را با آتیه خواندند هم اسیر حاشیه‌ها و مسائل اخلاقی شد و دیگر نتوانست به دوران اوجش برگردد.

وی که پس از حضور در یکی از تیمهای شهرستانی چهره شد و به نوعی خودش را به فوتبال حرفه‌ای معرفی کرد خیلی‌ها امیدوار بودند جا پای بزرگان فوتبال ایران بگذارد اما اتفاقات ناگوار در پشت سر هم وی را از رسیدن به اهدافش ناکام کرد.

هنوز زمان زیادی از دوران خوبش نگذشته بود که آزمایش دوپینگش مثبت شد و ۲ سال از حضور در میادین بالاجبار امتناع کرد و در این مدت کارش شده بود فقط تمرین کردن.

هنوز امیدواری‌ها برای بازگشت او به سطح اول فوتبال ادامه داشت و اتفاقاً با حضور در یکی از تیمهای مطرح و متمول شهرستانی کم‌کم این امیدواری‌ها داشت به واقعیت تبدیل می‌شد اما...

آقای فوتبالیست‌ که در این ۲ سال بدجوری بر حاشیه‌های پیرامونش افزوده شده بود در تیم مطرح شهرستانی زمان زیادی برای بازی کردن پیدا نکرد البته شاید نه به دلایل فنی.

راوی می‌گفت سرمربی تیم که خودش هم دست کمی از بازیکنش نداشته با او چپ افتاده و دستور اخراج وی را صادر کرده است. گویا آقای بازیکن وقتی در کنار دوست مونثش بوده است آقای سرمربی با همان خانم محترم! تماس می‌گیرد که با نامردی بازیکن این ماجرا در اردوی تیم پخش می‌شود و سرمربی آگاه از ماجرا بازیکن با آتیه سابق را مورد غضب قرار می‌دهد.

آخر فصل هم او مجبور به ترک آن شهرستان و رفتن به شهر دیگری برای ادامه فوتبالش شود. از آنجایی که او هر روز حواشی‌اش بیشتر می‌شد در تیم جدید هم دوام نیاورد البته باز هم راوی می‌گفت به دلیل مسائل غیر اخلاقی. راست و دروغش هم گردن راوی.

به هر حال رسوایی‌های اخلاقی فوتبالیستی که از او به عنوان یکی از امیدهای اول کشور نام برده می‌شد را حالا به لیگ دسته اول فرستاده و او تنها امیدش این است که بتواند با حضور در این لیگ اوج بگیرد البته اگر حاشیه‌ها امانش دهد.

مخلص کلام اینکه زمانی می توانیم ورزش کشورمان را به جایگاه مناسب و در خور نام ایران اسلامی برسانیم که نظارت خود را بر این مجموعه بیشتر کنیم و اجازه ندهیم که حاشیه ها استعدادهای ناب ورزش کشورمان را به قهقرا ببرند.