احداث یک مرکز جاسوسی سایبری جدید توسط آمریکا

آژانس امنیت ملی آمریکا یک مرکز جاسوسی سایبری جدید با هزینه یک و نیم میلیارد دلار در ایالت یوتا احداث می کند. این مرکز قرار است بخشی از اهداف اداره اطلاعات آژانس امنیت ملی آمریکا را محقق کند.

در پی تجهیز و آماده سازی زیرساخت های جنگ سایبری آمریکا، این کشور قصد دارد یک مرکز اطلاعات آژانس امنیت ملی که کلنگ آن در تاریخ 6 ژانویه 2011 زده شده است با هزینه 5/1 میلیارد دلار در ایالت یوتا راه اندازی کند.

منابع آمریکایی اعلام کرده اند: این تأسیسات که نام رسمی آن مرکز اطلاعات یوتا است به دلیل جمع آوری، و بررسی صحت و سقم انبوه اطلاعات متناقض، برای جامعه اطلاعاتی به «مرکز جاسوسی» شهرت یافته است. اسم دیگر آن که طولانی تر است عبارت است از "مرکز جامع اطلاعات امنیت سایبری ملی" که این مرکز در جامعه اطلاعاتی اولین سازمان با این نام است.

این منبع همچنین می افزاید که سندی از سوی کاخ سفید، مرکز جامع اطلاعات امنیت سایبری ملی را "یکی از جدی ترین چالشهای امنیت ملی و اقتصادی توصیف می کند؛ چالشی که ما به عنوان ملت، ناگزیر از مواجهه با آن هستیم اما برای آن آمادگی نداریم." این سند چندین اقدام متقابل برای مقابله با تهدیدات امنیتی را نیز فهرست می کند.

در این زمینه نماینده یوتا، سناتور آرین هاچ می گوید: یوتا از میان 37 منطقه ی دیگر انتخاب شد. او این مرکز را »بزرگترین پروژه ساخت نظامی در سالهای اخیر» قلمداد کرد.

سناتور هاچ می گوید: «در جریان مناقصه، هزینه های مطلوب انرژی در یوتا، زیرساختهای اینترنتی آن، صنعت نرم افزاریِ در حال گسترش آن، و مجاورتش به فرودگاه بین المللی شهر "سالت لیک سیتی" را یادآوری کردم و در نهایت این مرکز اطلاعاتی به پادگان ویلیامز واگذار شد«

این منبع ادامه می دهد که «یگان مهندسین نیروی زمینی کار نظارت بر این پروژه را بر عهده دارند و سرمایه گذاری مشترک آن را شرکتهای ساختمانی "بیگ دی" در سالت لیک سیتی، بافلور بیتی واقع در انگلستان، و" پی دی آر" در خارج از کالیفورنیا انجام داده اند.«

همچنین راب مور، رئیس و مدیر عامل شرکت بیگ دی و ریئس هیأت مدیره انجمن پیمانکاران عمومی یوتا بیان می دارد: « کار حیطه بندی این مجموعه قبلاً آغاز شده است و قرار شده است که 100 هزار فوت مربع فضا به مرکز اطلاعاتی، و 900 هزار فوت مربع به بخش اجرایی و حمایتهای فنی اختصاص یابد. این مرکز قادر است برق مورد نیاز خود را از طریق ژنراتورهای الکتریکیِ پشتیبان تأمین کند و دارای مخازن آب و سوخت است. این پروژه ساختمانی طوری طراحی شده است که از لحاظ زیستی گواهینامه معروف لید سیلور را کسب کند.«