ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | ||||
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شبکه خبر، مقر سازمان ملل متحد در نیویورک، از دقایقی پیش، میزبان هفتمین دور مذاکرات ایران و گروه 1+5 درباره راه حل جامع هسته ای است.
ریاست این دور از گفتگوها را محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران، و کاترین اشتون، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، بر عهده دارند.
پس از حصول توافق ژنو درباره برنامه هسته ای ایران در سوم آذر سال 92، مذاکرات ایران و 1+5 برای دستیابی به توافق جامع هسته ای آغاز شد که در همین چارچوب، شهر وین شش بار میزبان این گفتگوها بود.
دور جدید مذاکرات ایران و 1+5 در حالی در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل متحد برگزار می شود که اختلاف ها میان دو طرف درباره مسائل اساسی، همچنان باقی است و زیاده خواهی غربی ها تا کنون مانع از دستیابی به توافقی منطقی شده است.
ظرفیت غنی سازی، دامنه تحقیقات هسته ای، ادامه فعالیت تاسیسات فردو،
راکتور آب سنگین اراک، دوره زمانی اجرای توافقنامه برای عادی شدن پرونده
هسته ای ایران و چگونگی لغو تحریم ها، از موارد اصلی اختلافی دوطرف است.
ایسنا نیز گزارش داد، دکتر محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه کشورمان، که در نیویورک به سر میبرد، پیش از ظهر پنجشنبه با دبیرکل سازمان ملل متحد دیدار و گفتگو کرد. در این ملاقات دو طرف پیرامون آخرین وضعیت منطقه و تحولات در افغانستان، عراق، تهدید روبه گسترش تروریسم و افراطیگری و روند مذاکرات هستهای گفتگو و تبادل نظر کردند.
دکتر ظریف، دیدگاهها و اقدامات جمهوری اسلامی ایران به منظور حفظ ثبات و
امنیت منطقه، روابط با همسایگان و روند همکاریها از جمله با دولت جدید
عراق را تشریح کرد و خاطرنشان کرد: جمهوری اسلامی ایران متعهد به کمک به
تقویت امنیت منطقه بوده و روابط خوب با همسایگان و کمک به بهبود شرایط و
مبارزه با افراطیگری و تروریسم را مورد توجه دارد.
او و بان کی مون همچنین درباره روند مذاکرات هستهای تبادل نظر کردند و
وزیر خارجه کشورمان ضمن مرور این گفتگوها و اراده جدی و حسن نیت جمهوری
اسلامی ایران برای رسیدن به راه حل، گفت: درباره حصول توافق خوشبین هستیم و
معتقدیم رسیدن به توافق امکانپذیر است.
ظریف همچنین در این ملاقات گزارش اخیر دبیرکل درباره وضع حقوق بشر در
ایران را خلاف روند واقعی و برنامه و اقدامات دولت ایران خواند.
وی با تشریح جایگاه ایران و تحولات و ویژگیهای مثبت و انحصاری جامعه
ایران در مقایسه با دیگر کشورهای منطقه، انتشار گزارش در مورد وضعیت حقوق
بشر در ایران را مبتنی بر نگرش سیاسی دانست و گفت: اینکه در منطقه ما، فقط
درباره کشور ایران گزارش منتشر می شود قابل پذیرش نیست و تهیه چنین گزارش
هایی تداوم نگاه سیاسی و دوگانه به مسائل حقوق بشر است.